De twee houten uitvoeringen, die ik heb gezien, zijn op verschillende plaatsen gesigneerd.
Volgens Veth is het model in 1939 gemaakt. Het monogram maakt een datering voor 1935 ook mogelijk, maar de bronzen uitvoering heeft wel streepjes in het monogram, wat de datering 1939 aannemelijk maakt.

In het artikel van Pier Terwen in Die Haghe Jaarboek (2004) staat dat George Graff de practiciën is van "de bekende hertjes van Gra Rueb" (kleine beeldhouwwerken nr 28: liggend hertje (ca 1939), diverse varianten, op halve grootte in diverse soorten hout.) Wat bedoeld word met "halve grootte" weet ik niet, omdat ik maar één grootte heb gezien.

Ook op de foto van het atelier (zie ook het artikel atelier (1941) lijkt een gips/klei-model te staan die de grootte heeft van dit beeldje.
Het is aannemelijk dat George Graff dit hertje gesneden heeft, omdat er een aantal uitvoeringen bekend zijn, zowel in hout als brons.

* In de digitale inventarislijst van het Stedelijk Museum, Amsterdam wordt ook het hertje vermeld (inv. nr BA 74: gesneden mahoniehout, lbh: 13x22x30 cm, herkomst: Santee Landweer, Kunsthandel , aankoop, 1941-01-01).
In 1941 heeft tante een solotentoonstelling "dierplastieken" bij kunsthandel Santee Landweer.
Het is in 1972 in bruikleen gegeven aan de afdeling Beheer Kunstwerken Beeldende Kunstenaars Regeling (BKB) van de Dienst der Gemeentemusea. Bij het opheffen van de BKB in 1997 gingen de werken terug naar de musea, maar bleken sommige vermist te worden, zo ook het hertje.
Het blijkt een beeldje met een verhaal.
In het archief van het Museum ligt een briefkaart gedateerd 18 juni 1941 van tante gericht aan dhr Röell, toentertijd de directeur van het Museum. Daarin is sprake van de aankoop van een hertje voor het Museum en er staat een raadselachtige zin in: "Natuurlijk zorg ik voor de patina, zeker bruin-groen?"
De houten beeldjes, die mij bekend zijn, (afgezien van de houten decoraties) zijn allen in de natuurlijke kleur gehouden en patineren hoort bij metaalkleuring. Er is dus sprake van een ander hertje. En dat is ook zo, want op de oude papieren inventaris kaart staat: "aangekocht in brons; dit in 1943 geruild met de kunstenares voor uitvoering in mahoniehout." Op de inventariskaart staat ook vermeld dat de volgende signatuur zich op de zijkant bevindt: g.r. Omdat er geen foto van het monogram beschikbaar is en ik veronderstel dat zijkant geen achterkant betekent, is dit het derde exemplaar in hout.
De mededeling dat het bronzen beeld geruild is tegen een houten exemplaar betekent dat het houten beeldje niet bij Santee Landweer gekocht is, maar direct bij tante verkregen is. Santee Landweer is wel via een omweg de bakermat van het houten hertje.
Wat rest is de vraag waarom de beeldjes geruild zijn. Het antwoord staat niet op het kaartje vermeld.

Er is dus ook een bronzen uitvoering.